Zwrotnica szeregowa (głośnikowa)

Topologia zwrotnicy głośnikowej, w której poszczególne głośniki nie mają swoich oddzielnych filtrów, ale współpracują z zespołem filtrów połączonych szeregowo, a każdy z głośników jest podłączony do tego zespołu filtrów w innym miejscu.

Zwrotnice szeregowe są stosowane znacznie rzadziej niż zwrotnice równoległe. W zwrotnicach równoległych każdy głośnik (lub zespół głośników pracujących razem w tym samym paśmie) ma swój osobny filtr, co pozwala oddzielnie optymalizować filtry dla poszczególnych głośników. Zwrotnica szeregowa nie pozwala na osobną optymalizację filtrów dla poszczególnych głośników, co jest podstawową wadą tego rozwiązania. Każda zmiana elementu w zwrotnicy szeregowej wpływa na wszystkie podłączone głośniki. Jest to istotne utrudnienie dla procesu projektowego. Utrudnienie to jest szczególnie kłopotliwe w przypadku zwrotnic rzędu wyższego niż pierwszy.

Pomiędzy równoważnymi zwrotnicami równoległymi i szeregowymi (to znaczy zwrotnicami tego samego rzędu z tymi samymi częstotliwościami podziału) występują różnice, między innymi dotyczące impedancji systemu, tłumienia SEM głośników czy obciążenia głośników poza pasmem roboczym.

Zwrotnica szeregowa pierwszego rzędu należy do grupy zwrotnic o stałym napięciu (ang. constant voltage), czyli sumowanie elektrycznych charakterystyk filtru dolnoprzepustowego i górnoprzepustowego daje dokładnie taki sam sygnał jak był podany na wejściu. Należy podkreślić, że ta właściwość dotyczy tylko charakterystyk elektrycznych, a nie charakterystyk akustycznych.

Zwrotnica szeregowa uniemożliwia zastosowanie połączenia dwukablowego (bi-wire).