Uni-Q

Uni-Q to jeden z grupy współosiowych (ang. coaxial) zespołów głośnikowych. Jest to rozwiązanie brytyjskiej firmy KEF. Zespół Uni-Q jest połączeniem dwóch osobnych głośników w jeden zintegrowany, koncentryczny zespół. Centra obydwu głośników Uni-Q nie tylko są współosiowe, ale znajdują się w tym samym miejscu - sekcja wysokotonowa jest bowiem umieszczona wewnątrz karkasu sekcji niskośredniotonowej. Do realizacji takiego rozmieszczenia głośników potrzebna jest miniaturyzacja przetwornika wysokotonowego wykorzystywanego w Uni-Q. Miniaturyzacja taka została umożliwiona dzięki zastosowaniu magnesów neodymowych, które były nowością w czasach inauguracji Uni-Q.

Według firmowej literatury KEF-a Uni-Q dobrze aproksymuje źródło punktowe i zapewnia wyrównanie czasowe współpracujących głośników oraz równomierną charakterystykę kierunkową w rejonie częstotliwości podziału. Kształt membrany głośnika niskośredniotonowego ma wpływ na charakterystykę kierunkową obydwu sekcji - zarówno niskośredniotonowej jak i wysokotonowej. W rezultacie obie sekcje mają bardziej zbliżone charakterystyki kierunkowe. Kolejna charakterystyczna cecha Uni-Q to bardziej wyrównana charakterystyka mocy zespołu Uni-Q w porównaniu z głośnikami konwencjonalnymi.

Głośniki sekcji wysokotonowej były zawsze wykonywane w postaci kopułki. Stosowano różne wielkości i materiały. Kopułki miały rozmiary od 19 do 38 mm. Do produkcji kopułek stosowano materiał tekstylny, aluminium, tytan.

W głośnikach sekcji średnio-niskotonowej stosowano membrany z polipropylenu, metalu (różne kombinacje aluminium z dodatkami). Nominalne rozmiary głośników Uni-Q mieściły się w zakresie od 125 do 200 mm.

Głośniki Uni-Q można spotkać w bardzo różnych zestawach głośnikowych - zarówno w modelach o umiarkowanych cenach jak i w zestawach bardzo drogich. W mniejszych zestawach jeden system Uni-Q obsługuje samodzielnie całe pasmo. Liczne są też zestawy, w których zespół Uni-Q współpracuje z dodatkowymi głośnikami basowymi, a rzadziej także z głośnikami superwysokotonowymi.