Krzywa korekcyjna A

Krzywa korekcyjna A jest często stosowana w akustycznej technice pomiarowej. W pomiarach wykonanych z zastosowaniem krzywej korekcyjnej A badany sygnał jest najpierw przepuszczany przez filtry o specjalnej, ustandaryzowanej charakterystyce, a dopiero potem mierzona jest jego wartość. Kształt charakterystyki filtru to właśnie krzywa korekcyjna A.

Krzywa korekcyjna A została wprowadzona aby uwzględnić w pomiarach właściwości słuchu ludzkiego. Kształt krzywej A w przybliżeniu odpowiada odwróconej krzywej czułości słuchu ludzkiego dla głośności równej 30 fonów. Zastosowanie krzywej A ma więc za zadanie lepiej określić słyszalność badanego sygnału. Krzywa A jest szczególnie szeroko stosowana przy pomiarach szumów, zniekształceń, czy też po prostu przy pomiarach poziomu dźwięku. W przypadku pomiarów szumów, zniekształceń czy hałasu zastosowanie krzywej A z reguły daje korzystniejsze wartości niż przy pomiarach liniowych (bez korekcji).

Pomiary wykonane z zastosowaniem krzywej A są z reguły odpowiednio oznaczone. W materiałach anglojęzycznych często stosowane jest określenie A weighted. W polskich materiałach spotyka się takie określenia jak waga A, krzywa korekcyjna A, A-ważony, czy też od nazwy normy pomiarowej określenie IHF A.

Oprócz krzywej A istnieją też inne krzywe o takiej samej funkcji, lecz o innych przebiegach, przykładowo krzywa korekcyjna C. W sprzęcie audio zdecydowanie najczęściej stosowana jest jednak krzywa A.