DAB (ang. Digital Audio Broadcasting)

System radiofonii cyfrowej zaprojektowany aby zastąpić analogową radiofonię FM. DAB jest rozwiązaniem opracowanym w Europie. Prace rozpoczęto we wczesnych latach 80-tych w Niemczech, z czasem były one kontynuowane w ramach projektu Unii Europejskiej zatytułowanego Eureka EU147. W 1995 roku rozpoczęto pilotażowe transmisje DAB. Stan rozpowszechnienia DAB jest bardzo zróżnicowany w zależności od kraju.

Możliwości DAB w kilku aspektach istotnie różnią się od możliwości analogowej radiofonii FM. DAB pozwala na efektywniejsze wykorzystanie pasma częstotliwości - oznacza to zwiększenie ilości stacji nadawanych w tym samym paśmie. Potencjalnie DAB pozwala też na uzyskanie lepszej jakości dźwięku, ale ze względu na możliwe zróżnicowenie jakości parametrów transmisji DAB (mono-stereo, różne przepływności bitowe) jakość ta bywa też w praktyce niższa niż w radiu FM. DAB daje też dodatkowy komfort użytkownikom, ponieważ dostraja się jednocześnie do wielu stacji i jest w stanie od razu pokazać ich listę.

Odbiorniki DAB pobierają przeciętnie więcej energii od odbiorników FM - co ma istotne znaczenie w sprzęcie przenośnym.

Poszczególne stacje w systemie DAB nie nadają niezależnie, lecz są emitowane w grupach (multipleksach). W ramach grupy (multipleksu) mogą być różnicowane parametry nadawania dla poszczególnych stacji. Do sygnału audio mogą też być dodane dodatkowe informacje, na przykład tekstowe.

Transmisje DAB opierają się o kodek MPEG-1 Audio Layer 2. Jest to kodek stary i mało wydajny w porównaniu z współcześnie dostępnymi rozwiązaniami. Stąd opracowano też wersją DAB+ opartą o kodek HE-AAC wersja 2 (nazywany też AAC+ lub aacPlus). Starsze odbiorniki DAB niestety nie są kompatybilne z DAB+. Są jednak odbiorniki DAB, które można przystosować do DAB+ poprzez aktualizację wewnętrznego oprogramowania.